Sven en Kristof maken een rondreis door het Zuidwesten van de Verenigde Staten van 3 weken.

woensdag, juli 12, 2006

Dag 3 – 9 juli [Springdale – Bryce Canyon]

Weer vroeg op voor de trip naar Bryce Canyon. Via de Zion Mount-Carmel Highway in Zion Canyon vertrokken we richting Bryce. Deze weg leidde ons door een ruim 3 mijl lange tunnel, bijna niet verlicht en langs Checkerboard Mesa, één van de meest opvallende rotsen van de streek. Al in de voormiddag kwamen we in Bryce Canyon aan. Dit was ook nodig want morgen zouden we al vroeg vertrekken dus moesten we hier vandaag alles zien.

Ruby’s Inn zou een mooie uitvalsbasis zijn voor Bryce. Gelukkig waren er nog enkele kamers vrij. Eerst nog even winkelen in de lokale shop, waar we eindelijk een koelbox vonden en ijs. Dit zou nog goed van pas kunnen komen. Daarna terug naar de motelkamer waar we ons klaar maakten voor een vermoeiende dag.

We hadden gelezen dat we best tot het einde van Bryce Canyon konden doorrijden omdat alle viewpoints aan de linkerkant van de weg gelegen waren. Dus reden we zo’n 30 kilometer tot het einde van de Canyon, Rainbow Point. Dit was een prachtige canyon, helemaal iets anders dan Zion Canyon. Hier reden we over de rim en hadden we prachtige vergezichten over de canyon. Er liep een korte trail, Bristlecone Loop Trail, die we dan ook maar besloten te nemen. Eerst natuurlijk wel onze stappers aantrekken. Even dachten we dat het ging regenen maar gelukkig waaide alles na enkele druppels over.

Op de weg terug richting Visitor Center stopten we nog bij enkele mooie viewpoints met onder andere enkele natuurlijke bogen. Bij Swamp Canyon aten we een lekker banaantje. Daarna door naar Sunset Point waar onze volgende wandeling op het programma stond. De Navajo Loop Trail was een heel steile afdaling tussen de hoge kliffen, zo’n 2 mijl lang. Maar op een kwart mijl van het einde was de trail afgesloten door rotsblokken die ingestort waren. Dus moesten we dezelfde weg terug. Onderweg nog enkele Chipmunks, iets dat lijkt op een kleine eekhoorn, tegen het lijf gelopen. Bang hadden de beestjes niet, waarschijnlijk waren ze al dat volk al gewoon.

Daarna terug naar het motel, waar we nog eens lekker gerust en een goeie douche genomen hebben. In het Ruby’s Inn Restaurant bestelden we een Cowboy Buffet met een goeie Budweiser. De verschillende soorten vlees en kip met puree konden we wel smaken. Tijdens het eten kwamen we nog een oude klasgenoot van de Weyns tegen. Wel heel toevallig. De dag was vermoeiend genoeg geweest en dus kropen we voldaan ons bedje in.

Hier de foto's!

1 Comments:

Anonymous Anoniem said...

ik vind de grand canyon eekhoorn nu al legendarisch... da wordt mijne achtergrond op mijn pc!

bedankt voor de bloemen.

13 juli, 2006 13:16

 

Een reactie posten

<< Home